Opisujemy, jak psychologiczne leczenie alkoholizmu podejmowane jest współcześnie. Dodatkowo przedstawiamy krótkie i pobieżne stadium dotyczące tendencji człowieka do sięgania po alkohol. Zainteresowanych zgłębieniem tej tematyki zapraszamy do odwiedzenia strony szkoły psychologii, gdzie znajduje się możliwość zapisu na kursy przygotowawcze do certyfikacji PTP.
Alkohol w pierwszoplanowej roli
Z antropologicznego punktu widzenia alkohol wplątany jest w historię człowieczeństwa niemalże od samego początku. Można przypuszczać, że również i psychologiczne leczenie alkoholizmu sięgać będzie odległych czasów.
Pierwsze wzmianki o spożyciu tej psychoaktywnej substancji znajdujemy już w prehistorii. Prawdopodobnie jeden z faraonów miał wydać dekret o ograniczeniu spożycia procentów w armii, ponieważ ujemnie wpływał na efektywność walki żołnierzy. Przykład ten może być świadectwem wstępnej próby leczenia alkoholizmu. Co ciekawe w niektórych kulturach przypisywano mu nawet cechy napoju magicznego, składnika koniecznego do przeprowadzenia obrządków i rytuałów typowych dla danej społeczności. Człowiek od tysięcy lat uciekał od rzeczywistości, poszukując coraz to mocniejszych trunków w celu odurzania się. Naruszał tym samym swoje zdrowie fizyczne oraz mentalne. Nieuchronne było, żeby psychologiczne leczenie alkoholizmu zajęło czołowe miejsce w procesie wychodzenia z nałogu.
Współcześnie, menu rozmaitości płynów wysokoprocentowych jest tak obszerne, że w poszczególnych restauracjach otrzymują osobny katalog. Nie stronią od niego żadne warstwy społeczne, spożywany prawie we wszystkich krajach na świecie. Nic dziwnego zatem, że największe koncerny alkoholowe zarabiają miliardy dolarów rocznie. Zastanawiające jest raczej to dlaczego substancja, wykorzystywana do paliwa napędowego oraz innych roztworów trujących jest traktowana jako produkt ekskluzywny i tak silnie pożądany.
Zdaje się, że odpowiedź na to pytanie leży w centrum rozumienia człowieczeństwa. Człowiek mimo swej nazwy homo sapiens – istota rozumna jest również istotą kruchą i podatną. Świadomość szkodliwości alkoholu podważa racjonalność bytu ludzkości, ponieważ kontynuowanie picia jest wyrazem najwyższej bezsensowności. Takie działanie kłóci się z podstawowym i atawistycznym instynktem samozachowawczym. Pijemy, aby przepędzić cierpienie i smutek, pijemy ze względu na tradycję i konformistyczne zachowania społeczne. Ostatecznie także dlatego, żeby uzyskać dostęp do innego stanu świadomości – odurzenia.
Psychologiczne leczenie alkoholizmu – źródło problemu
Spożywanie alkoholu w jakiejkolwiek ilości przez jednostki wrażliwsze na jego oddziaływanie spotykają się z większym prawdopodobieństwem uzależnienia. Nałóg następnie zmierza w kierunku choroby alkoholowej nazywanej alkoholizmem. Psychologiczne leczenie alkoholizmu obejmuje różne koncepcje, te natomiast szczególnie uwypuklają jeden problem. Dotyczy on niemożności radzenia sobie z trudnymi do przepracowania emocjami. Osoby uzależnione można zgodnie z pewną perspektywą scharakteryzować według egzystencjalnej myśli bólu istnienia, braku sensu i ucieczki w stronę rozrywki. Z początku alkohol traktowany jest jako forma samoleczenia, ponieważ krótkotrwale podnosi poczucie własnej wartości. Jednakże kiedy działanie zaczyna słabnąć, nagromadzone wcześniej negatywne uczucia uderzają ze zwielokrotnioną siłą, przyczyniając się do pogłębiania problemu.
Funkcjonowanie człowieka podyktowane nałogiem determinowane jest przez mechanizmy obronne, do których zaliczamy:
- racjonalizację,
- iluzję,
- zaprzeczenie,
- rozdwojenie własnego Ja.
Argumentują one sposób rozumienia rzeczywistość, że picie alkoholu jest pod kontrolą. Mechanizmy obronne szepcą, że tak naprawdę problem tkwi na zewnątrz, a nie w nas samych. Niestety na dłuższą metę takie zachowania wdrażają destrukcyjny wpływ na nasze otoczenie a w szczególności na najbliższych. Kiedy wszystko zaczyna się burzyć. Środowisko pracy, rodzina, przyjaciele podważają ogólne założenie, że nic złego się nie dzieje, powinno nadejść autorefleksyjne pytanie. Czy mój sposób radzenia sobie faktycznie mi służy? Wówczas jest to idealny moment, aby poszukać specjalistycznej pomocy.
Alkoholizm – jednostka chorobowa
W pierwszej kolejności określany jest stopień spożywania alkoholu, czy jest to nadużywanie, czy uzależnienie. Do rozpoznania tego rozróżnienia najczęściej wykorzystywana jest Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10, diagnoza następuje według określonych kryteriów w tym poznawczych, behawioralnych, somatycznych. Głównymi objawami, które należy zidentyfikować, aby została postawiona opinia o chorobie alkoholowej, jest:
- głód alkoholowy,
- upośledzona kontrola zachowania,
- zmiana tolerancji,
- kontynuowanie picia mimo wiedzy o jego szkodliwości.
W zależności od rozmiarów uciążliwości oraz intensywności występujących objawów istnieje możliwość doboru jak najlepszej formy terapii / leczenia alkoholizmu. Jej skuteczność będzie podyktowana przede wszystkim wewnętrzną motywacją i chęcią zmiany jednostki. Osoby zgłaszające się po pomoc w związku z problemami wynikającymi z nadużywania alkoholu stanowią zróżnicowaną społecznie oraz zdrowotnie grupę. Wobec tego nie ma uniwersalnej i 100-ptrocentowo skutecznej metody. Przyjęto natomiast, że fundamentem powodującym szybszy powrót do zdrowia jest relacja, jaką jednostka zbuduje z terapeutą.
Popularne terapie – jak wygląda psychologiczne leczenie alkoholizmu.
Aktualnie psychologiczne leczenie alkoholizmu bazuje na dialogu motywacyjnym, który podkreśla podmiotowość jednostki. Wspiera on główne zadanie, aby poskromić ambiwalencję. Najważniejszym krokiem w celu przezwyciężenia chęci picia jest utrzymanie abstynencji. Oczywiście nie zawsze możliwe jest całkowicie odstawienia alkoholu, a wtedy trzeba wprowadzić system ograniczonego picia. Użyteczna w tym przypadku może być aplikacja stworzona przez Parpę, której idea polega na zapisywaniu ilości wypitych napojów. Ostatecznie wszystko tak naprawdę zależy od wewnętrznych potrzeb chorego.
Problem picia, który jest rozumiany przez osobę, a mimo to pozostaje kontynuowany, powinien być rozpatrywany w podejściu psychodynamicznym. Rodzaj tej terapii pozwoli cofnąć się do przeszłości i odszukać przyczyny a tym samym rozwiązania w historii doświadczeń.
Kolejnym ważnym motywem, który powinien znaleźć się w centrum leczenia, jest odnoszenie się do wartości. Psychoterapia polega na zaakceptowaniu charakteru osoby uzależnionej i budowaniu zachowań oraz myśli mających na celu zlikwidowania dysfunkcyjnych nawyków. Założenia te wpisują się w nurt terapii dialektyczno-behawioralnej, która zbudowana na potrzeby zaburzeń borderline udowodniła duże zastosowanie przy problemach z nadużywaniem substancji.
Kiedy terapia indywidualna jest niewystarczająca.
Fascynującą alternatywą dla typowej terapii było założenie w 1941 roku wspólnoty anonimowych alkoholików. Grupa ta okazała się być fenomenem na skalę światową, zmieniając na zawsze podejście do leczenia poprzez wzajemne wsparcie. Podstawowa koncepcja AA polega na przestrzeganiu programu 12 kroków. Aczkolwiek to, co wyróżnia, tę grupę odnosi się do szeroko rozumianej tolerancji oraz możliwości obserwowania nowych zachowań członków.
W niektórych przypadkach psychologiczne leczenie alkoholizmu potrzebuje wsparcia ze strony farmakologicznej. Duże zastosowanie objęły na tej płaszczyźnie takie leki jak naltrexone, acamprosate, disulfiram. Nadrzędnym zadaniem tych tabletek jest zmniejszenie częstotliwości i ilości picia przy pozostaniu zmotywowanym do kontynuowania procesu zmiany i zapobiegania nawrotom.
Dodatkowo należy pamiętać, że problem choroby alkoholowej dotyczy również całego systemu rodziny. Kiedy jeden z członków rodziny nadużywa alkoholu, wprowadza tym samym chaos w dotychczasowy rytm życia. Silny stres związany z taką sytuacją powinien zostać koniecznie naprawiany w toku terapii rodzinnej.