Dzieci tak samo jak rodzice i inne dorosłe osoby doświadczają wielu emocji, które mogą zaburzyć prawidłowy rozwój pociechy. Co więcej, warto podkreślić, że małe dzieci są bardzo wrażliwe na różnorodne bodźce. Sytuacje, których doświadczają, są dla nich nowe i dlatego nie zawsze potrafią sobie z tym wszystkim poradzić. W wyniku tego może dojść do różnych nieprawidłowości związanych z rozwojem. Dowiedz się, jakie zaburzenia rozwoju dziecka najczęściej się pojawiają i w jaki sposób należy leczyć dziecko.
Pragniemy jednocześnie podkreślić, że artykuł ma charakter ogólny i przeglądowy. Osoby, które pragną zgłębić swoją wiedzę na ten temat lub poznać inne problemy psychologiczne i sposoby ich zwalczania zapraszamy do szkoły psychoterapii Vis Salutis. Placówka prowadzi kursy psychoterapii, przygotowawcze do certyfikacji Polskiego Towarzystwa Psychologicznego i Psychiatrycznego.
Zaburzenia rozwoju dziecka, czyli pierwsze tygodnie życia mają ogromne znaczenie
Jako dorośli ludzie tego nie pamiętamy, ale przyjście na świat i pierwsze tygodnie życia dla małego człowieka przynoszą bardzo wiele wrażeń. Niemowlę każdego dnia spotyka się z nowym doświadczeniem. Dlatego w tym czasie potrzebuje wiele miłości. Ludziom wydaje się, że malutkie dzieci wystarczy nakarmić i przebrać, a niestety prawda jest zupełnie inna. Dzieci należy przytulać, być przy nich, czuwać i na każdym kroku zapewniać o tym, że jest bezpieczne, a także kochane.
W tym czasie wiele się kształtuje, ponieważ maluch uczy się świata. Należy również pamiętać o tym, że maluszek na wszystko reaguje, a więc gdy nie będzie miał zaspokojonej jakieś ważnej potrzeby może dojść do zaburzeń rozwojowych. Dlatego należy dziecko obserwować od pierwszych dni życia. W sytuacji, gdy coś wzbudzi nasz niepokój, warto udać się do pediatry. Oczywiste jest to, że im szybsza reakcja, tym mniejsze konsekwencje. Nie oznacza to, że trzeba popadać w paranoję, ponieważ to również nie przyniesie pozytywnego skutku. W każdej sytuacji najważniejszy jest zdrowy rozsądek.
Zaburzenia nerwicowe rozwoju u dziecka, które mają charakter emocjonalny
Brak zaspokojenia potrzeb emocjonalnych, traumatyczne wydarzenia i inne tego typu czynniki mogą doprowadzić do wykształcenia się nerwic u dzieci. Mają one charakter jednoobjawowy bądź też wieloobjawowy. Zgodnie z terminologią te pierwsze nerwice u dzieci skupiają się na jednym symptomie, z kolei drugie mogą obejmować kilka czynników. Może to być nerwica obsesyjno-kompulsywna, ruchowa, wegetatywna, histeryczna, lękowa, natręctwa czy tiki nerwowe i nawyki ruchowe.
Nadmierny stres u dziecka może wywołać również zespół Aspergera, autyzm lub chorobę Retta. W tym przypadku zwróć uwagę na takie zachowania jak: brak zainteresowania zabawą, rówieśnikami czy też niereagowanie na słowa wypowiadane przez dorosłych. Niepokój z Twojej strony powinny też wywołać następujące objawy u Twojego dziecka: nadmierne zamykanie się w sobie, melancholia, agresywne zachowania, a także teatralne prezentowanie swojej złości. Dziecko może również zmagać się z bezsennością, lękami nocnymi, pozwalać sobie na mimowolne moczenie się w łóżku, obsesyjne obgryzanie paznokci. Ważnym przykładem, który może informować o obecności zaburzeń rozwoju mających charakter emocjonalny, jest fobia szkolna.
Zaburzenia rozwoju dziecka wynikające z nieprawidłowości w zakresie funkcji poznawczych
Innym typem zaburzeń rozwojowych, które mogą pojawić się u dziecka, są kłopoty dotykające funkcji poznawczych. Występują one u pociech, które mają problemy z układem nerwowym lub doświadczyły niedotlenienia mózgu. Istotne jest również to, że nieprawidłowości te często dotykają dzieci alkoholików lub osób uzależnionych od innych substancji. W takiej sytuacji maluch nie wykazuje zainteresowania otoczeniem, ma trudności z koncentracją, a także zrozumieniem poleceń wydawanych przez dorosłe osoby.
Inne zaburzenia rozwoju, które mogą wystąpić u dziecka
Na liście schorzeń informujących o zaburzeniach rozwoju u dziecka wymienia się mowę opóźnioną. W tym przypadku czynniki środowiskowe i otoczenia doprowadza do tego, że maluch nie chce mówić i odkłada prezentowaną umiejętność na późniejszy czas. Do takie sytuacji może doprowadzić jakieś traumatyczne zdarzenie, ale równie dobrze inne czynniki. Jest to na przykład brak kontaktu z rówieśnikami czy niezaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych. Może to być również organiczne uszkodzenie mózgu czy schizofrenia dziecięca.
Inna przypadłość to jąkanie się, czyli przerywanie zdań długą pauzą lub wydłużanie wypowiadanych wyrazów. W tym przypadku często zauważa się też powtarzanie dźwięków. Wśród zaburzeń rozwoju dzieci wymienia się też seplenienie, nadmiernie szybką mowę czy też złą wysokość użytych tonów, zaburzenia snu, lęki nocne. Maluchy mogą również zmagać się z nieśmiałością, która utrudnia kontakty z rówieśnikami. Często prowadzi ona do innych problemów emocjonalnych. Warto wspomnieć też o nadpobudliwości psychoruchowej, czyli ADHD.
Niezależnie od tego, z jakim zaburzeniem rozwoju zmaga się dziecko, potrzebna tu jest odpowiednia pomoc w postaci systematycznego wsparcia psychologa. Co więcej, nie należy zapominać również o okazywaniu miłości, rozmowie i wsparciu. Wprowadzenie odpowiednich rozwiązań pozwoli dziecku odzyskać pewność siebie i przeżyć dobre dzieciństwo. Ponadto w ten sposób zminimalizuje się niebezpieczeństwo pojawienia się choroby psychicznej i problemów emocjonalnych w dorosłych życiu.
Przedstawiony artykuł porusza najważniejsze kwestie, ale nie wyczerpuje tematu. Osoby, które pragną dowiedzieć się więcej lub marzą o wykonywaniu zawodu psychoterapeuty — zachęcamy do skorzystania z oferty, którą przedstawia szkoła psychoterapii Vis Salutis. Zatrudnia ona specjalistów oraz prowadzi kursy certyfikowane przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne i Psychiatryczne.
